ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο πιο κακός ο μαθητής...
Στο άρθρο 20 του Ν.4250/2014 “Ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα βαθμολόγησης”. καθορίζονται τα ποσοστά των υπαλλήλων σε τρεις κλίμακες βαθμών δηλαδή το ανώτατο ποσοστό των άριστων (έως και 25% των υπαλλήλων με βαθμό 9 έως 10), το ανώτατο ποσοστό των μετρίων (έως και 60% με βαθμό 7 έως 8) και σύμφωνα με τους κανόνες ορθής νομοθέτησης (;) το υποχρεωτικό (!) ΕΛΑΧΙΣΤΟ ποσοστό (15%) για τους ανεπαρκείς (βαθμός 1 έως 6). Μάλιστα “όπου κατά τη βαθμολόγηση δεν εξαντληθεί το ανώτατο επιτρεπόμενο κατά κλίμακα ποσοστό, το υπολειπόμενο μέρος που δεν χρησιμοποιήθηκε, προσαυξάνει το ποσοστό της αμέσως κατώτερης κλίμακας βαθμολόγησης”
Προφανώς,δε διανοήθηκε ο νομοθέτης ότι μπορεί να υπάρχει υπηρεσία με υπαλλήλους που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της εργασίας τους. Αναρωτιόμαστε ποιο επιστημονικό μοντέλο αξιολόγησης έλαβε υπόψη, ώστε να υποχρεώνει την ύπαρξη 15% ανεπαρκών σε ΚΑΘΕ υπηρεσία.
15% υποχρεωτικά ανεπαρκείς υπάλληλοι, με μειωμένες αποδοχές καθώς η πρόθεση είναι η διαφορά του μισθού να δίνεται στους άριστους, αυξάνοντας τις προσωπικές αντιπαλότητες, την ευνοιοκρατία και απαξιώνοντας την συνεργασία και την ομαδικότητα.
15% υποχρεωτικά ανεπαρκείς υπάλληλοι υποψήφιοι για διαθεσιμότητα και απόλυση.
15% υποχρεωτικά ανεπαρκείς υπάλληλοι αξιολογημένοι από ΕΝΑΝ αξιολογητή, αντί για τους δύο του παρελθόντος, που υποθέτουμε ότι θεωρείται παντογνώστης, καλοπροαίρετος και αντικειμενικός .
Ταυτόχρονα, καμία πρόνοια δε λαμβάνεται για την αντικειμενική αξιολόγηση της εργασίας των υπαλλήλων με καθορισμό καθηκοντολογίων, με καταμέτρηση των απαιτήσεων κάθε εργασίας για να αποφευχθεί να αξιολογούνται για την αποτελεσματικότητα υπάλληλοι με διαφορετικό φόρτο και ευθύνες εργασίας, καμία οριζόντια αξιολόγηση, καμία εξωτερική αξιολόγηση από τους πολίτες, καμία έμφαση στην ομαδική εργασία με αξιολόγηση ομάδων. Γενικά καμία ενθάρρυνση για βελτίωση, αλλά μόνο τιμωρίες για ανεπάρκεια.
Από την άλλη μεριά, με την εφαρμογή του Ν. 3839/2010 έγινε για πρώτη φορά το 2013 και το 2014, η διαδικασία επιλογής προϊσταμένων με την εκτενή χρήση και αντικειμενικών κριτηρίων, όπως τα πτυχία και η κατάρτιση. Εξακολουθεί βέβαια να υφίσταται ένας μεγάλος αριθμός προϊσταμένων που έχουν τοποθετηθεί άμεσα με επιλογή των πολιτικών τους προϊστάμενων Αν και όσοι επελέγησαν ως προϊστάμενοι με τη διαδικασία της αξιολόγησης των αντικειμενικών κριτηρίων, δεν έχουν κριθεί ακόμα για την απόδοση τους σε αυτό το ρόλο, ο Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει ήδη αποφασίσει και διατυμπανίσει ότι το σύστημα έχει αποτύχει (!) και αποκαλεί “πτυχιολαγνεία” την αξιολόγηση προσόντων που δεν είχαν αξιολογηθεί ΠΟΤΕ πριν. Έτσι εξαγγέλλει την επαναφορά της συνέντευξης που σε συνδυασμό με (αδιάβλητες;) εξετάσεις θα επιτρέψουν σε ειδικούς (!) να αξιολογήσουν αντικειμενικά (;) την ικανότητα των υπαλλήλων να αντεπεξέλθουν σε θέσεις ευθύνης.
Παρόλο που δεν ενεργοποιήθηκαν ποτέ νόμοι που αφορούν στόχους και δείκτες για την αποδοτικότητα και την παραγωγικότητα του δημοσίου, υπάρχουν ειδικοί που γνωρίζουν ποιος είναι καταλληλότερος ως προϊστάμενος για να πετύχει κάτι που δεν είναι ακόμη ορισμένο .
Δυστυχώς και τα δύο παραπάνω παραδείγματα, παρόλο που παρουσιάζονται ως “μεταρρυθμίσεις” και “εκσυγχρονισμός” του δημοσίου, επιτείνουν τα κακώς κείμενα της υπάρχουσας κατάστασης και αντί να προωθήσουν την ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη λειτουργία των υπηρεσιών, οδηγούν τελικά στην απόλυτη εξάρτηση και τον απόλυτο έλεγχο των υπαλλήλων αλλά και των προϊσταμένων από τους πολιτικούς τους προϊστάμενους.
για το Δ.Σ.
Η Γεν. Γραμματέας
Κική Αραβίδου
|
Ο Πρόεδρος
ιωάννης τσιωνᾶς
|